Uszkodzenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia – jak dochodzi do urazu? Przyczyny, objawy i leczenie

0
831
5/5 - (1 vote)

Uszkodzenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia jest jednym z częstych urazów ortopedycznych, które dotyczą ramienia i stawu ramiennego. W tym artykule omówimy, jak dochodzi do tego urazu, jakie są jego przyczyny, jakie objawy mogą się pojawić oraz jak leczyć to uszkodzenie.

1. Co to jest ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia?

Ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia, znane również jako ścięgno bicepsa, to silne ścięgno, które łączy mięsień dwugłowy ramienia z kością łokciową. Mięsień dwugłowy ramienia jest odpowiedzialny za ruchy zginania i prostowania w stawie łokciowym oraz za pewne ruchy rotacyjne w stawie ramiennym.

2. Jak dochodzi do uszkodzenia ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia?

Uszkodzenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia może być spowodowane przez nagłe urazy, powtarzające się mikrourazy lub procesy degeneracyjne. Oto kilka czynników, które mogą przyczynić się do uszkodzenia ścięgna:

a) Nagłe urazy

Nagłe urazy, takie jak upadek na wyciągniętą rękę, niewłaściwe podniesienie ciężkiego przedmiotu lub gwałtowny ruch, mogą spowodować uszkodzenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. W takich przypadkach ścięgno może zostać częściowo oderwane od swojego miejsca przyczepu lub całkowicie przerwane.

b) Powtarzające się mikrourazy

Powtarzające się mikrourazy, które występują na skutek wykonywania określonych czynności lub sportów, mogą stopniowo osłabiać ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia. Przykłady takich czynności to podnoszenie ciężarów, rzuty piłką baseballową, tenis lub gimnastyka. Powtarzające się obciążenie może prowadzić do stanu zapalnego ścięgna i stopniowego uszkadzania jego struktury.

c) Procesy degeneracyjne

Starzenie się organizmu i procesy degeneracyjne mogą osłabić strukturę ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia, zwiększając ryzyko uszkodzenia. Czynniki takie jak zmniejszona elastyczność ścięgien, utrata masy mięśniowej, osłabienie tkanki łącznej i zmniejszona zdolność do regeneracji mogą przyczynić się do uszkodzenia ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia u osób starszych. Wraz z upływem czasu, ścięgna stają się bardziej podatne na urazy i pęknięcia.

3. Objawy uszkodzenia ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia

Uszkodzenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia może objawiać się różnymi objawami, w zależności od stopnia uszkodzenia. Oto kilka typowych objawów, które mogą wskazywać na uszkodzenie ścięgna:

a) Ból i dyskomfort

Najczęstszym objawem uszkodzenia ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia jest ból. Może być odczuwalny zarówno w obszarze barku, jak i łokcia. Ból może być ostry, kłujący lub przeszywający, szczególnie podczas wykonywania ruchów związanych z ramieniem, takich jak unoszenie przedmiotów lub zginanie ręki.

b) Ograniczona ruchomość

Uszkodzenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia może prowadzić do ograniczenia zakresu ruchu w stawie ramiennym. Osoba może mieć trudności z podnoszeniem przedmiotów, wykonywaniem prostych czynności codziennych, jak np. czesanie się czy ubieranie.

c) Widoczne zmiany

W niektórych przypadkach uszkodzenie ścięgna może być zauważalne gołym okiem. Może dochodzić do wystąpienia opuchlizny, zaczerwienienia lub siniaków w okolicy ramienia i łokcia. Ponadto, osoba może odczuwać wrażenie „zawirowania” lub „skrzypienia” w stawie ramiennym.

4. Leczenie uszkodzenia ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia

Leczenie uszkodzenia ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia zależy od stopnia i charakteru urazu oraz od indywidualnych czynników pacjenta. Oto kilka metod leczenia, które mogą być stosowane:

a) Leczenie zachowawcze

W przypadku łagodniejszych uszkodzeń ścięgna, leczenie zachowawcze może być skuteczną opcją. Obejmuje ono odpoczynek, unikanie aktywności, które nasilają objawy, stosowanie lodu, stosowanie opatrunków elastycznych, a także stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Fizjoterapia, w tym ćwiczenia wzmacniające mięśnie ramienia, może być również zalecana w celu poprawy zakresu ruchu i siły.

b) Leczenie operacyjne

W przypadku poważniejszych uszkodzeń ścięgna, takich jak całkowite oderwanie, może być konieczne leczenie operacyjne. W trakcie operacji, ścięgno może być naprawiane poprzez zszywanie lub rekonstrukcję z użyciem przeszczepów. Rehabilitacja po operacji jest niezbędna w celu przywrócenia pełnej funkcji ramienia i uniknięcia powikłań.

c) Terapia biologiczna

W niektórych przypadkach, terapia biologiczna może być stosowana jako dodatkowa metoda leczenia. Obejmuje ona wykorzystanie czynników wzrostu, komórek macierzystych lub osocza bogatopłytkowego w celu stymulacji regeneracji i gojenia się uszkodzonego ścięgna.

Uszkodzenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia jest poważnym urazem, który może powodować ból, ograniczenie ruchomości i utrudnienia w codziennych czynnościach. Przyczyny tego urazu mogą obejmować nagłe urazy, powtarzające się mikrourazy oraz procesy degeneracyjne. W zależności od stopnia uszkodzenia, leczenie może obejmować zarówno podejście zachowawcze, jak i operacyjne. W każdym przypadku ważne jest skonsultowanie się z lekarzem ortopedą w celu postawienia dokładnej diagnozy i indywidualnego planu leczenia. Pamiętaj, że niniejszy artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje profesjonalnej porady medycznej.