Podejmując ćwiczenia korekcyjne, zarówno ćwiczący, jak i prowadzący zajęcia korekcyjne (fizjoterapeuta, instruktor gimnastyki korekcyjnej, nauczyciel WF), powinni zadać sobie pytanie: czy wykonywane ćwiczenia przynoszą jakieś pozytywne efekty w postawie ciała ćwiczącego? A może nie przynoszą żadnego pozytywnego skutku, a wręcz – kiedy są źle dobrane – szkodzą? A w przypadku braku korekcji wady w prawidłowo i profesjonalnie prowadzonych ćwiczeniach należałoby zadać sobie pytanie: co jest przyczyną braku efektu prawidłowo dobranych ćwiczeń?
Na te wszystkie pytania można sobie odpowiedzieć przeprowadzając przynajmniej 2 razy w roku kontrolną ocenę postawy ciała – z pomiarem podstawowych parametrów postawy ciała, które można łatwo porównać i stwierdzić: czy stosowane ćwiczenia przynoszą efekt czy nie. Na podstawie analizy tych danych można ustalić: co należy zmienić w procesie korekcji wady.
Temu wszystkiemu powinna służyć analiza podstawowych, poniżej przedstawionych, parametrów postawy ciała:
UPROSZCZONA OCENA POSTAWY CIAŁA DZIECKA (PDF)
W przeciwnym razie, gdy prowadzący zajęcia korekcyjne nie wykona takich okresowych kontroli i nie dokona rzetelnej analizy zebranych danych – to taka gimnastyka nie ma sensu, bo nie wiadomo czy pomaga, czy szkodzi. W takim przypadku działanie terapeutyczne jest tylko domniemane, a prowadzone ćwiczenia „sztuką dla sztuki” – bez wymiernych efektów oczekiwanych przez podopiecznych i ich rodziców.
A przecież fizjoterapeuta, instruktor gimnastyki korekcyjnej czy nauczyciel WF, prowadzący zajęcia gimnastyki korekcyjnej powinien być w swoim fachu ARTSTĄ, a nie tylko WYROBNIKIEM – i wykonywać wszystko co należy i jak należy.
SZCZEGÓŁOWA OCENA POSTAWY CIAŁA (FILM)
Poniżej przestawiam efekty ćwiczeń korekcyjnych moich podopiecznych – popartych systematycznymi pomiarami parametrów postawy ciała oraz wymierną ich oceną i gruntowną analizą, a także odpowiednim doborem ćwiczeń.
EFEKTY ĆWICZEŃ KOREKCYJNYCH W ROKU SZKOLNYM 2018/2019
Efekty ćwiczeń korekcyjnych są między innymi wypadkową systematycznego zaangażowania się w ćwiczenia – zarówno na zajęciach grupowych, jak i w ćwiczeniach domowych, świadomego kształtowania nawyku prawidłowej postawy ciała, unikania pozycji i postaw wadliwych, zaangażowania się w „sporty” uzupełniające (m. in.: pływanie, taniec, Nordic Walking, Joga, Tai-chi itp.), wieku czy procesu zaawansowania wady.
Ale najważniejsza jest częstotliwość i intensywność wykonywanych, właściwie dobranych i dostosowanych do wady postawy, ćwiczeń korekcyjnych.
Im dzieci częściej i z większym zaangażowaniem będą je wykonywać – tym efekt korekcyjny będzie bardziej widoczny.
Potwierdzeniem tej tezy są poniżej opisane przypadki poprawy postawy u dzieci w różnym wieku, które systematycznie (na przestrzeni czasu od 2 do 10 miesięcy) uczęszczały na zajęcia korekcyjne prowadzone przeze mnie w salce fitness TCSiR w Tczewie.
Dziewczynka – 14 lat
Podczas 3-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne – odpowiedzialne za prawidłową postawę ciała. Częściowej korekcji uległa rotacja kręgosłupa wokół jego osi pionowej, a także hiperkifoza piersiowa. Bardzo dużej korekcji (biorąc pod uwagę krótki czas ćwiczeń) uległa krótsza noga, która „wydłużyła” się w tym czasie aż o 1,0 cm (na całej długości).
Chłopiec – 10 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa (do bardzo nieznacznego), a także całkowicie skorygować ustawienie miednicy oraz zlikwidować rotację kręgosłupa wokół jego osi pionowej. Korekcji uległy również nadmiernie pogłębione krzywizny kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej (kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa).
Dziewczynka – 6 lat
Podczas 8-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa, wzmocnić mięśnie posturalne, całkowicie skorygować ustawienie miednicy i „wydłużyć” krótszą nogę o 0,7 cm (obecnie obie nogi są równej długości).
Chłopiec – 13 lat
Podczas 6-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Częściowej korekcji uległy fizjologiczne krzywizny w płaszczyźnie strzałkowej. Całkowicie udało się „wydłużyć” krótszą nogę o 0,6 cm (obecnie obie nogi są równe).
Chłopiec – 12 lat
Podczas 6-miesięcznych zajęć udało się skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa (jest w tej chwili bardzo nieznaczne). Udało się też całkowicie skorygować ustawienie miednicy oraz zlikwidować rotację kręgosłupa wokół jego osi pionowej. Korekcji uległy również nadmiernie pogłębione krzywizny kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej (kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa). Wydłużeniu uległa krótsza noga o 0,4 cm (obecnie obie mają tą samą długość).
Dziewczynka – 8 lat
Podczas 8-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Całkowicie udało się skorygować długość nóg – krótszą nogę udało się „wydłużyć” o 0,4 cm (obecnie obie nogi mają tą samą długość).
Całkowitej korekcji uległa też rotacja kręgosłupa wokół jego osi pionowej. Nieznacznej korekcji uległa koślawość kolan i pięt.
Chłopiec – 7 lat
Podczas 6-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Udało się „wydłużyć” krótszą nogę o 0,4 cm (obecnie obie nogi mają tą samą długość). Częściowej korekcji uległa koślawość kolan i pięt oraz nadmiernie pogłębione krzywizny w płaszczyźnie strzałkowej.
Chłopiec – 12 lat
Podczas 9-miesięcznych zajęć udało się znacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Całkowitej korekcji uległa rotacja kręgosłupa wokół jego osi pionowej. Całkowitej korekcji uległo również ustawienie miednicy.
Krótszą nogę udało się „wydłużyć” o 0,6 cm (obecnie obie nogi mają tą samą długość).
Korekcji uległy także kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa. Koślawość kolan uległa znaczna korekcji.
Chłopiec – 13 lat
Podczas 7-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Koślawość kolan również uległa częściowej korekcji. Zmniejszyła się hiperlordoza lędźwiowa. Całkowitej korekcji uległa rotacja kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Lewa noga uległa nieznacznemu „wydłużeniu” o 0,4 cm.
Dziewczynka – 8 lat
Podczas 6-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne, a także udało się zniwelować różnicę w długości nóg z 1,0 cm do 0,6 cm. Częściowej korekcji uległa hiperkifoza piesiowa.
Chłopiec – 13 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa. Dodatkowo udało się „wydłużyć” krótszą nogę o 0,6 cm i całkowicie skorygować ustawienie miednicy, także znacznie skorygować nadmierne krzywizny kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej (kifozę i lordozę).
Chłopiec – 11 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i zniwelować rotację kręgosłupa wokół jego osi pionowej. Udało się „wydłużyć” krótszą nogę o 0,8 cm (obecnie obie mają tą samą długość).
Chłopiec – 12 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa, a dodatkowo udało się „wydłużyć” krótszą nogę o 1,0 cm (obecnie obie mają tą samą długość) i całkowicie skorygować ustawienie miednicy.
Dziewczynka – 7 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa, a dodatkowo udało się „wydłużyć” krótszą nogę o 0,6 cm (obecnie długość nóg jest równa).
Dziewczynka – 12 lat
Podczas 6-miesięcznych zajęć udało się znacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Częściowej korekcji uległa nadmiernie pogłębiona lordoza lędźwiowa. Całkowitej korekcji uległo ustawienie miednicy w płaszczyźnie czołowej.
Chłopiec – 9 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się całkowicie skorygować ułożenie miednicy, wzmocnić mięśnie posturalne – odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowej postawy ciała (zarówno w płaszczyźnie strzałkowej, jak i w płaszczyźnie czołowej). Dzięki temu kręgosłup jest obecnie prawie wyprostowany.
Chłopiec – 7 lat
Podczas 8-miesięcznych zajęć udało się znacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa (jest w tej chwili bardzo nieznaczne). Udało się też całkowicie skorygować ustawienie miednicy oraz zlikwidować rotację kręgosłupa wokół jego osi pionowej. Częściowej korekcji uległa koślawość kolan i pięt.
Chłopiec – 9 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się wzmocnić mięśnie posturalne – odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowej postawy ciała – zarówno w płaszczyźnie strzałkowej, jak i w płaszczyźnie czołowej oraz nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa.
Dziewczynka – 15 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Całkowitej korekcji uległo ustawienie miednicy.
Dziewczynka – 10 lat
Podczas 2-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować rotację kręgosłupa (wokół osi pionowej) w odcinku lędźwiowym i wzmocnić główne mięśnie posturalne.
Częściowej korekcji uległa hiperkifoza piersiowa.
Dziewczynka – 14 lat
Podczas 7-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Całkowitej korekcji uległo ustawienie miednicy w płaszczyźnie czołowej. Częściowej korekcji uległa hiperkifoza piersiowa.
Chłopiec – 10 lat
Podczas 2-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Częściowej korekcji uległy fizjologiczne krzywizny w płaszczyźnie strzałkowej.
Chłopiec – 15 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Częściowej korekcji uległy fizjologiczne krzywizny w płaszczyźnie strzałkowej. Częściowej korekcji poddała się rotacja kręgosłupa wokół jego osi pionowej.
Dziewczynka – 12 lat
Podczas 7-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Korekcji uległa rotacja kręgosłupa wokół jego osi pionowej. Nastąpiła nieznaczna korekcja lordozy lędźwiowej. Nastąpiła całkowita korekcja ustawienia miednicy.
Chłopiec – 8 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się znacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa (jest w tej chwili bardzo nieznaczne). Udało się całkowicie skorygować ustawienie miednicy.
Chłopiec – 11 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne. Całkowitej korekcji uległo ułożenie miednicy w płaszczyźnie czołowej. Częściowej korekcji uległy fizjologiczne krzywizny w płaszczyźnie strzałkowej.
Chłopiec – 17 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa oraz całkowicie skorygować ustawienie miednicy. Udało się też nieznacznie skorygować rotację kręgosłupa w osi pionowej.
Dziewczynka – 8 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa, nieznacznie skorygować koślawość kolan i wzmocnić wszystkie mięśnie pasturalne – odpowiedzialne za prawidłową postawę ciała.
Chłopiec – 11 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęć udało się nieznacznie skorygować boczne skrzywienie kręgosłupa i wzmocnić główne mięśnie posturalne – odpowiedzialne za prawidłową postawę ciała. Częściowej korekcji uległa rotacja kręgosłupa wokół jego osi pionowej.
EFEKTY ĆWICZEŃ KOREKCYJNYCH W ROKU SZKOLNYM 2019/2020
Chłopiec – 17 lat
Podczas 7-miesięcznych zajęć udało się wydłużyć krótszą nogę aż o 1,5 cm (z 2,0 cm do 0,5 cm). Znacznej korekcji uległo boczne skrzywienie kręgosłupa. Całkowitej korekcji uległa też rotacja kręgosłupa wokół jego osi pionowej. Zmniejszył się nadmierny kąt przodopochylenia miednicy.
Chłopiec – 17 lat
Podczas 10-miesięcznych zajęciach udało się wydłużyć krótszą nogę o 0,8 cm (obecnie nogi mają równą długość), dzięki czemu korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa (w tej chwili jest już nieznaczne). Udało się również zmniejszyć pogłębioną kifozę piersiową (aż o 4 cm).
Chłopiec – 15 lat
Podczas 8-miesięcznych zajęciach udało się wydłużyć krótszą nogę o 0,4 cm, dzięki czemu korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa (w tej chwili jest już nieznaczne). Udało się również zmniejszyć zwiększony kąt przodopochylenia miednicy, zmniejszyć pogłębioną lordozę lędźwiową (głębokość o 1,5 cm).
Chłopiec – 15 lat
Podczas 3-miesięcznych zajęć udało się skorygować koślawość kolan o 6 cm, zmniejszyć zwiększony kąt przodopochylenia miednicy, zmniejszyć pogłębioną lordozę lędźwiową (głębokość o 2 cm) i kifozę piersiową (o 2,5 cm). Korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa (w tej chwili jest już nieznaczne) oraz udało się całkowicie skorygować rotację kręgosłupa wokół jego osi pionowej – ustąpił garb żebrowy (który wcześniej wynosił 0,5 cm) oraz wał mięśniowy (który wynosił 0,5 cm).
Chłopiec – 13 lat
Podczas 4-miesięcznych zajęć udało się skorygować koślawość kolan o 1,5 cm, wydłużyć krótszą nogę o 0,6 cm, zmniejszyć zwiększony kąt przodopochylenia miednicy, zmniejszyć pogłębioną lordozę lędźwiową (głębokość o 1,5 cm) i kifozę piersiową (o 1,5 cm). Korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa (w tej chwili jest już nieznaczne).
Chłopiec – 12 lat
Podczas 8-miesięcznych zajęć udało się wydłużyć krótszą nogę aż o 1,1 cm (z 1,6 cm do 0,5 cm). Korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa (jest w tej chwili bardzo nieznaczne).
Chłopiec – 10 lat
Podczas 5-miesięcznych zajęć udało się skorygować koślawość kolan o 2 cm, zmniejszyć zwiększony kąt przodopochylenia miednicy, zmniejszyć pogłębioną lordozę lędźwiową (o 1,5 cm). Częściowej korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa.
Chłopiec – 8 lat
Podczas 8-miesięcznych zajęć udało się wydłużyć krótszą nogę aż o 0,4 cm (obecnie nogi mają równą długość). Korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa (jest w tej chwili bardzo nieznaczne).
Dziewczynka – 12 lat
Podczas 4-miesięcznych zajęć udało się wydłużyć krótszą nogę aż o 1,6 cm (obecnie nogi mają równą długość), a dzięki temu znacznej korekcji uległo boczne skrzywienie kręgosłupa, które w tej chwili jest bardzo nieznaczne).
Dziewczynka – 10 lat
Podczas 4-miesięcznych zajęć udało się zmniejszyć zwiększony kąt przodopochylenia miednicy i zmniejszyć pogłębioną lordozę lędźwiową (głębokość o 3 cm).
Dziewczynka – 9 lat
Podczas 2-miesięcznych zajęć (z zastosowaniem elektrostymulacji garbu żebrowego) udało się częściowo skorygować rotację kręgosłupa wokół jego osi pionowej – garb żebrowy obniżył się o 0,8 cm.
Dziewczynka – 8 lat
Podczas 12-miesięcznych zajęć udało się całkowicie skorygować rotację kręgosłupa wokół jego osi pionowej (garb żebrowy wynosił wcześniej 0,5 cm). Częściowej korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa.
Dziewczynka – 7 lat
Podczas 9-miesięcznych zajęć udało się wydłużyć krótszą nogę o 0,4 cm (obecnie nogi mają równą długość), a także udało się częściowo skorygować rotację kręgosłupa wokół jego osi pionowej – garb żebrowy obniżył się o 0,3 cm. Częściowej korekcji uległo również boczne skrzywienie kręgosłupa.